در مسیحشناسی، کلمه از نامها یا القاب عیسی، است که از آیهی آغازین انجیل یوحنا که میگوید: «در آغاز کلمه بود و کلمه با خدا بود و کلمه، خدا بود» و نیز از مکاشفه یوحنا، که میگوید «ردایی دارد به خونْ آغشته و نامش «کلام خدا» است» مشتق شده. این عبارات در تثبیت آموزهی خداگونه بودن مسیح و نه خداانگاری ایشان از روزهای آغازین مسیحیت حایز اهمیت بودهاند
عبارتهای نخستین انجیل یوحنا در واقع از معروفترین و مشهورترین آیات کتاب مقدس است که در عهد جدید جای دارد. در میان مسیحیان بالغ و باورمند این آیه از انجیل یوحنا دارای جایگاهی ویژه است که مارتین لوتر آن را خلاصهی انجیل میداند
«۱» در آغاز کلام بود و کلام با خدا بود و کلام، خدا بود؛ «۲» همان در آغاز با خدا بود. «۳» همهچیز بهواسطهٔ او پدید آمد، و از هرآنچه پدید آمد، هیچچیز بدون او پدیدار نگشت. «۴» در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود. «۵» این نور در تاریکی میدرخشد و تاریکی آن را درنیافته است. «۶» مردی آمد که از جانب خدا فرستاده شده بود؛ نامش یحیی بود. «۷» او برای گواهی دادن آمد، گواهی بر آن نور، تا همه بهواسطهٔ او ایمان آورند. «۸» او خودْ آن نور نبود، بلکه آمد تا بر آن نور گواهی دهد. «۹» آن نور حقیقی که بر هر انسانی روشنایی میافکَنَد براستی به جهان میآمد. «۱۰» او در جهان بود، و جهان بهواسطهٔ او پدید آمد؛ امّا جهان او را نشناخت. «۱۱» به مُلک خویش آمد، ولی قومِ خودش او را نپذیرفتند. «۱۲» امّا به همهٔ کسانی که او را پذیرفتند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند، یعنی به هرکس که به نام او ایمان آورد؛ «۱۳» آنان که نه با زادنی بشری، نه از خواهشِ تن و نه از خواستهٔ یک مرد، بلکه از خدا زاده شدند. «۱۴» و کلام، انسان خاکی شد و در میان ما مسکن گزید؛ و ما بر جلال او نگریستیم، جلالی درخور آن پسر یگانه که از جانب پدر آمد، پر از فیض و راستی. «۱۵» یحیی بر او گواهی میداد و ندا میکرد که این است کسی که دربارهاش گفتم: «آن که پس از من میآید بر من برتری یافته، زیرا پیش از من وجود داشته است». «۱۶» از پُری او ما همه بهرهمند شدیم، فیض از پی فیض. «۱۷» زیرا شریعت بهواسطهٔ موسی داده شد، و فیض و راستی بهواسطهٔ عیسی مسیح آمد. «۱۸» هیچکس هرگز خدا را ندیده است. امّا آن خدای یگانه که در بَرِ پدر است، همان او را شناسانید
تفاسیر مسیحیان از این آیه این است که هر شخصی پیش از آنکه به زعم این آیه حیات جاودانی را دریافت کند باید عیسی را به عنوان ناجی خود در زندگی پذیرا شود که اگر این شرط را قلباً انجام دهد و بدان پایبند بماند، خدا بسان هدیهای ارزشمند زندگی جاودانی را به او عطا میکند.«زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که به او ایمان آورد، هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.»
انجیل یوحنا ۳:۱۶
قداست کلمه مورد تائید قرآن کریم است
إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿۴۰﴾
اگر او [پيامبر] را يارى ندهيد، [بدانيد كه] خداوند او را هنگامى كه كافران آوارهاش ساختند، يارى داد، آنگاه كه يكى از آن دو به هنگامى كه در غار بودند به رفيقش [ابوبكر] گفت نگران مباش كه خدا با ماست، آنگاه خداوند آرامش خويش را بر او نازل كرد و به سپاهيانى كه نمىديديدشان يارى داد و [سرانجام] آرمان كافران را پست گردانيد، و آرمان الهى است كه والاست، و خداوند پيروزمند فرزانه است (۴۰)
سوره توبه
قداست کلمه نزد حکیمان اسلامی مانند مولوی با تبیین شاعرانه از روایتهای دینی حفظ شده است
Leave a comment